صادرات به روز ملی احتیاج ندارد؛ 

29 مهر هر سال تعدادی از صادرکنندگان و مسئولین مرتبط با موضوع صادرات در سالن اجلاس سران یا مرکز همایشهای صدا وسیما دور هم جمع می شوند و یکسری حرفها و شعارهای تکراری در زمینه لزوم حمایت از صادرات و نقش و اهمیت صادرات در اقتصاد ملی سخن فرسایی کرده و بعد هم چند نفر به نمایندگی از صادر کنندگان دغدغه های این بخش از اقتصاد رو توضیح داده و مسئولین هم سری تکان می دهند و بعد از صرف ناهار راهی ادارات و جلسات حمایت از صادرات می شوند!
دریغ از حداقل توجه به موانع اصلی و مهمی که پیش روی صادرکنندگان قرار دارد و همه حضرات نیز از آنها و راه حلهای آنها آگاه هستند ولی عزم جدی برای رفع آنها وجود

ندارد.
صادر کننده و تولید کننده را مجبور به خرید مواد اولیه با ارز غیر نیمایی یا قیمتهای رقابتی در بورس کالا می کنند بعد او را ملزم می کنند که الا و لابد مجبورید ارز حاصل از صادرات را در سامانه نیما با قیمتی که ما سقف آن را مشخص می کنیم برگردانید.
خواهشا اندک عقلی برای صادرکننده قایل باشید که نمی توان او را با زور و اجبار به کاری وادار نمود که نفع و سودی برایش ندارد لذا همواره به دنبال راهی خواهد بود که قانون وضع شده سرشار از ایراد را، دور بزند تا بتواند در فضای بحرانی کسب و کار سود مورد انتظار خود را حاصل نماید.
بارها در جلسات خصوصی، عمومی، همایشها و کنفرانسها و ... گفته شده که بصورت دستوری نمی توانید برای ارز نرخ تعیین کنید و ساز و کار اقتصاد را مجبور به اطاعت از آن نمایید؛ چند بار از یک سوراخ گزیده می شوید و چند بار اشتباه تکراری را دوباره تکرار می کنید. اقتصاد قواعد خاص خود را دارد و نمی توان با بگیر و ببند برای آن مسیر مشخص کرد.
باید موضوع نرخ ارز یکبار برای همیشه از کالای سرمایه ای  به همان کارکرد اصلی و واقعی خودش برگردد. صادرکننده با برگرداندن ارز به چرخه صادراتی کشور مشکلی ندارد چه آنکه دوباره می خواهد از طریق تولید یا بازرگانی، محصول همین کشور را به آن سوی مرزها صادر

کند. او که نمی خواهد فقط یکبار صادرات انجام داده و عطای آنرا به لقایش ببخشد. صادرات کار و حرفه اوست و بقای صادرکننده در استمرار آن می باشد اما تعیین نرخ و سقف آن و الزام به فروش در سامانه نیما، فرایند صادرات را از مسیر شفاف و قابل کنترل  خارج و به کوچه پس کوچه های انحرافی هدایت می نماید و صادرکننده واقعی را از کار اصولی و حرفه ای خود نا امید می گرداند.
ارزش گذاری های غیر واقعی برای کالای صادراتی و تعیین مقادیری برای آن که هیچگاه صادرات با این نرخ ها محقق نشده ، باعث حرکت صادرات در مسیرهای غیر شفاف می گردد.
سخن کوتاه؛ صادرات مشکلات زیادی دارد که صادرکنندگان با همه مصائب و گرفتاری های آن توانسته اند راه حلی را برایش پیدا کرده و البته ریسک آن را نیز پذیرفته اند ؛ صادرات بدون برخورداری از ابزارهای نظام بانکی برای تراکنشهای مالی، وابستگی صد درصدی به سیستم صرافی، ریسک دریافت پول و ... ؛ مسئولین محترم برنامه ای بگذارید و تا سال آینده فقط یک مساله را حل کنید که خیر آن هم برای صادرات است و هم برای همه سایر بخشهای اقتصادی کشور ؛ تا وقتی نظام چند نرخی ارز در کشور وجود دارد امیدی به رونق صادرات نداشته باشید چون روشهای دستوری در این حوزه نه تنها کمکی به اقتصاد کشور نمی کند بلکه کوچه پس کوچه های اقتصاد زیرزمینی را آباد تر می کند.

محسن ورزشکار